یکی از نکات مهم در رابطه با شیشه سکوریت قزوین این است که می توان آن را از شیشه های آنیل شده از طریق یک فرآیند تمپر حرارتی تهیه کرد. شیشه روی یک میز غلتکی قرار می‌گیرد و آن را از طریق کوره‌ای عبور می‌دهد که آن را بسیار بالاتر از دمای انتقال آن از 564 درجه سانتی‌گراد (1047 درجه فارنهایت) تا حدود 620 درجه سانتی‌گراد (1148 درجه فارنهایت) گرم می‌کند.
سپس شیشه به سرعت با جریان هوای اجباری خنک می شود در حالی که قسمت داخلی برای مدت کوتاهی آزاد می ماند.
یک فرآیند سخت شدن شیمیایی جایگزین شامل فشار دادن یک لایه سطحی شیشه به ضخامت حداقل 0.1 میلی متر با تبادل یونی یون های سدیم در سطح شیشه با یون های پتاسیم (که 30٪ بزرگتر هستند)، با غوطه ور کردن شیشه در یک حمام است.
نیترات پتاسیم مذاب . سخت شدن شیمیایی منجر به افزایش چقرمگی در مقایسه با تمپر حرارتی می شود و می توان آن را برای اجسام شیشه ای با اشکال پیچیده اعمال کرد.
شیشه سکوریت شده باید قبل از تمپر کردن به اندازه برش داده شود یا فشار داده شود تا به شکلی درآید و پس از گرم شدن مجدد نمی توان آن را کار کرد.
صیقل دادن لبه ها یا سوراخ کردن شیشه قبل از شروع فرآیند تمپر انجام می شود. به دلیل تنش های متعادل در شیشه، آسیب به هر قسمت در نهایت منجر به شکستن شیشه به قطعاتی به اندازه تصویر کوچک می شود.
شیشه به دلیل آسیب در لبه آن، جایی که تنش کششی بیشترین میزان را دارد، در معرض شکستگی است، اما همچنین در صورت برخورد شدید در وسط شیشه یا اگر ضربه متمرکز باشد، می تواند شکسته شود (به عنوان مثال، شیشه با یک نقطه سفت زده شده است).
استفاده از شیشه سکوریت می‌تواند در برخی شرایط خطر امنیتی ایجاد کند، زیرا شیشه در اثر ضربه سخت به‌جای باقی ماندن خرده‌هایی در قاب پنجره تمایل دارد کاملاً خرد شود.
