تفسیری از این قانون در سال 1997 ممنوعیت استفاده از روسری را در تمام دانشگاه های ترکیه گسترش داد. بحث بر سر روسری در دانشگاه ها از همه بحث برانگیزتر بوده و از سال 2000 به بعد عنصر مهمی در سیاست ترکیه بوده است.
در سال‌های 1997 تا 2013 ارتش ترکیه تصمیم گرفت که چون روسری با سکولاریسم سازگار نیست، از تمام مؤسسات آموزشی منع می‌شود.
اکنون، اگرچه این ممنوعیت در واقع پس از سال 2013 انجام شد و برداشته شد، هنوز شکاف بزرگی بین زنانی که شال دامنی مشکی می‌پوشند و کسانی که نمی‌دانند چه زمانی به تحصیل می‌رسد وجود دارد.
در قرن امروز، هدف رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، هرگز ارائه آزادی برابری جنسیتی نبود. مانند بسیاری از کسانی که پیش از او آمدند، همراه با تاریخ ترکیه که به امپراتوری عثمانی باستان بازمی‌گردد.
یک ملت اسلامی بود، زنان به عنوان همسر و مادر تلقی می‌شدند، نه افرادی که قرار بود از هر موسسه آموزش ببینند. جامعه ترکیه یک جامعه مردسالار است و به همین دلیل، آموزش برای زنان چیزی در میان مردم محبوب نیست.
تحصیل برای زنان روسری در کنار این واقعیت که اگرچه ممنوعیت برداشته شده است، اما هنوز تحصیل برای این زنان دشوار است، همه بخشی از دستور کار اردوغان برای ترویج عقاید و اعمال اسلامی در ترکیه است.
ترکیه یک جامعه عمدتاً مسلمان و پدرسالار است. در ترکیه، آنها برای تأثیرگذاری بر رویه های جامعه، به ایمان اسلامی و تفسیر آنها از این ایمان نگاه می کنند.
پس از چند دهه پس از لغو این ممنوعیت، تحصیل برای زنان چه با حجاب و چه بدون روسری دشوار شد. اگرچه گام‌های زیادی برای پیشرفت برابری زنان در ترکیه برداشته شده است.
اما تاکنون هیچ شواهد بعدی یا قابل‌توجهی وجود ندارد که ثابت کند ممنوعیت تحصیل برای زنان حجاب‌دار تعداد آن دسته از زنانی را که گواهینامه دریافت کرده‌اند کاهش داده است.
تعداد زنان تحصیل کرده قبلاً کم بود در اواخر دهه 1970 تا اوایل دهه 1980، تعداد دانشجویانی که روسری به سر می کردند، افزایش یافت.
