تبفات جانی در کارخانه صابون مریم گلی به دلیل مسمومیت این گیاه

شوینده ای مشابه صابون در چین باستان از دانه های گلدیتسیا سیننسیس ساخته می شد. یکی دیگر از مواد شوینده سنتی مخلوطی از لوزالمعده خوک و خاکستر گیاهی به نام zhuyizi است ( چینی ساده شده :猪胰子؛ چینی سنتی :豬胰子؛ پینیین : zhūyízǐ ).

 صابون واقعی، ساخته شده از چربی حیوانی، تا دوران مدرن در چین ظاهر نشد. شوینده های صابون مانند به اندازه پمادها و کرم ها محبوب نبودند. 

خاورمیانه

صابون توالت سخت با بوی مطبوع در دوران طلایی اسلامی در خاورمیانه تولید شد ، زمانی که صابون سازی به یک صنعت جا افتاده تبدیل شد. 

دستور العمل های صابون سازی توسط محمد بن زکریای رازی (حدود 865-925) شرح داده شده است که او همچنین دستور تهیه گلیسیرین از روغن زیتون را ارائه کرده است. 

در خاورمیانه صابون از برهمکنش روغن های چرب و چربی ها با مواد قلیایی تولید می شد.

در سوریه صابون با استفاده از روغن زیتون همراه با قلیایی و آهک تولید می شد. صابون از سوریه به سایر نقاط جهان اسلام و اروپا صادر می شد.

یک سند قرن دوازدهمی روند تولید صابون را شرح می دهد. این عنصر کلیدی، قلیایی را ذکر می کند ، که بعدها برای شیمی مدرن حیاتی شد، که از القلی یا “خاکستر” مشتق شد.

در قرن سیزدهم، تولید صابون مریم گلی در خاورمیانه تقریباً صنعتی شده بود و منابع آن در نابلس ، فاس ، دمشق و حلب بود. 

صابون سازان در ناپل در اواخر قرن ششم (در آن زمان تحت کنترل امپراتوری روم شرقی ) عضو یک صنف بودند،  و در قرن هشتم، صابون سازی در ایتالیا و اسپانیا به خوبی شناخته شده بود.

کاپیتولار کارولینگی De Villis ، که قدمت آن به حدود 800 سال می رسد، که نشان دهنده اراده سلطنتی شارلمانی است، از صابون به عنوان یکی از محصولاتی یاد می کند که مباشران املاک سلطنتی باید آن را محاسبه کنند. 

سرزمین‌های اسپانیا قرون وسطی تا سال 800 صابون‌ساز پیشرو بودند و صابون‌سازی در پادشاهی انگلستان در حدود سال 1200 آغاز شد.

 از صابون‌سازی هم به‌عنوان «کار زنان» و هم به‌عنوان محصول «کارگران خوب» در کنار سایر ملزومات از جمله تولیدات نجار، آهنگر و نانوا یاد می‌شود.

در اروپا، صابون در قرن نهم از چربی های حیوانی تولید می شد و بوی نامطبوعی داشت. این امر زمانی تغییر کرد که روغن زیتون به جای آن در فرمول های صابون استفاده شد و پس از آن بیشتر تولید صابون اروپا به مناطق پرورش زیتون مدیترانه منتقل شد. 

صابون توالت سخت توسط اعراب به اروپا معرفی شد و به تدریج به عنوان یک کالای لوکس گسترش یافت. اغلب معطر می شد.

 در قرن 15th، ساخت صابون در مسیحیت تقریبا صنعتی شده بود، با منابع در آنتورپ ، کاستیل ، مارسی ، ناپل و ونیز .